Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Yüksek Lisans
Tezin Yürütüldüğü Kurum: İstanbul Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Tarih Bölümü, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2019
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: Mustafa Arık
Danışman: Mustafa Tanrıverdi
Özet:
1878
Berlin Konferansı’ndan sonra Osmanlı Devleti’nin sahip olduğu topraklar,
konferansa katılan Avrupalı devletlerce kendi aralarında pay edilmeye
başlanmıştır. Dünya siyaset sahnesinde, Avrupalı büyük devletler arasında
küçüklerden sayılan ve sömürgecilik yarışının arka sıralarında yer alan İtalya’nın
bu talandan payına Kuzey Afrika sahillerinden Tunus ve/veya Trablusgarp düşmüştür.
Ancak 1881’de Tunus’un, Fransızların eline geçmesiyle İtalya için Trablusgarp, tek
seçenek olarak kalmıştır. Bu sebeple Tunus’un işgal edildiği tarihten itibaren
İtalya, her ne pahasına olursa olsun Trablusgarp’ın alınması için hazırlıklara
koyulmuş ve uygun fırsatın doğmasını beklemeye başlamıştır. Bu bekleyiş oldukça
uzun sürmüştür. İtalya, Trablusgarp’a ancak 1911 yılında asker gönderme karar
verebilmiştir. Trablusgarp’ta bir yılı aşkın bir süre savaşmasına rağmen somut
bir galibiyet elde edemeden, Osmanlı Devleti’nin başka topraklarını tehdit
altında bulundurup, denizlerini ablukaya alarak ve adalarını işgal ederek
yıldırmaya çalışmıştır. Nihayetinde Balkan Harbi kapıya dayanınca da Osmanlı
Devleti savaşı resmi olarak sonlandırmıştır.
Bu
çalışmada İtalya’nın Trablusgarp üzerinde nüfuz elde etme ve daha sonra da
işgal etme emellerinin Osmanlı makamlarınca engellenmeye çabalaması konu
edinilmiş, iki devletin 1911 yılından önceki askerî-siyasî durumlarına
Trablusgarp özelinde ışık tutulmuştur. Osmanlı Devleti’nin Kuzey Afrika’daki bu
son toprağında, er ya da geç karşılaşacağı İtalyan işgaline karşı, erken
denebilecek tarihlerden itibaren giriştiği hazırlıklar incelenmiştir.