RATLARDA OLUŞTURULAN BELL PARALIZISI MODELINDE DEKOMPRESYON ZAMANLAMASININ VE TOPIKAL MITOMISIN-C UYGULAMASININ SINIR IYILEŞMESI ÜZERINDEKI ETKILERININ INCELENMESI


Çaytemel B., Kara H., Şen C., Kocasoy Orhan E., Şirin İnan N. G., Ünverengil G., ...Daha Fazla

43. Türk Ulusal Kulak Burun Boğaz ve Baş Boyun Cerrahisi Kongresi, Antalya, Türkiye, 16 - 20 Kasım 2022, ss.18

  • Yayın Türü: Bildiri / Tam Metin Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Antalya
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.18
  • İstanbul Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

AMAÇ: Bell paralizisi tedavisinde fasiyal sinir dekompresyonu (FSD)’nun zamanlaması tartışmalıdır. Travma sonrası sinir rejenerasyonunu etkileyen faktörlerden biri de intranöral fibrozistir. Bu çalışmada ratlarda Bell paralizisi modeli oluşturularak, dekompresyon zamanlaması ve antifibrotik ajan topikal mitomisin-C (MMC)’nin sinir iyileşmesi üzerindeki etkilerinin incelenmesi amaçlanmıştır.

GEREÇ VE YÖNTEM: Bell paralizisi modeli; deneklerin sol fasiyal sinir trunkusunun, çapı %50 azalacak şekilde bağlanması ile oluşturuldu. Toplam 25 denek 5’erli 5 gruba ayrıldı. Grup 1’e dekompresyon yapılmadı. Grup 2 ve 3’teki ratların fasiyal siniri 1 hafta, Grup 4 ve 5’teki ratlarınki ise 3 hafta sonra dekomprese edildi. Grup 3 ve 5’teki ratların siniri üzerine dekompresyon sonrası topikal MMC uygulandı. Grup 1 için çalışmanın başlangıcından itibaren 3.haftada, diğer gruplar için dekompresyondan 3 hafta sonra klinik skorlama, elektrofizyolojik ve histopatolojik değerlendirme yapıldı.

BULGULAR: Grup 1’deki toplam klinik skor ortancası diğer gruplara göre istatistiksel anlamlı olarak düşüktü (p=0.001). Diğer gruplar arasında istatistiksel anlamlı fark saptanmadı (p>0.05). Grup 1’deki deneklerin ortalama sol (cerrahi yapılan) /sağ (sağlam) amplitüd değeri diğer gruplara kıyasla istatistiksel anlamlı düşüktü (p=0,006). Diğer gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu (p>0.05). Latans değerleri açısından gruplar arasında istatistiksel anlamlı fark izlenmedi (p=0.105). Grup 1’deki deneklerde aksonal dejenerasyonun daha şiddetli olduğu (p<0.05), diğer gruplar arasında ise istatistiksel anlamlı fark olmadığı saptandı (p>0.05). Grup 1’deki deneklerde makrovakualizasyon daha şiddetliydi. Ancak istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı (p>0.05). Miyelin morfolojisi bozukluğu grup 1’de grup 2 ve 3’e göre istatistiksel anlamlı olarak daha şiddetliydi (p=0.008, p=0.004). Diğer gruplar arasında istatiksel anlamlı fark gözlenmedi (p>0.05).

SONUÇ: Dekompresyon zamanlamasının (1. ve 3.hafta) ve MMC uygulamasının sinir iyileşmesi üzerine herhangi bir etkisi saptanmadı. Çalışmamız hem ratlarda ilk kez oluşturulan Bell paralizisi modelinin geliştirilmesi, hem de Bell paralizisinde dekompresyon zamanlamasının klinik etkilerinin daha iyi anlaşılması için yapılacak çalışmalara öncü olacaktır.

Anahtar kelimeler: Bell paralizisi, fasiyal sinir, fasiyal sinir dekompresyonu, rat modeli