1916’da, müftülerin verecekleri fetvaları “sicill-i iftâ” adlı bir deftere kaydetmeleri usulü yürürlüğe konmuştur. Verilen fetvaların kaynaklarıyla birlikte yazıldığı bu defterlerden, müftülerin iş görme tarzının yanı sıra, onlara başvuran insanların yaşadıkları hukuki problemler ve bunların çözümleri hakkında bilgi edinmek mümkündür. İşte bu tebliğde, bu çeşit defterlerden olan Tokat Müftülüğü’ne ait, iki ciltlik bir sicill-i iftâ incelenecektir. Söz konusu sicill-i iftâ, hem son Osmanlı, hem Ankara hükümeti, hem de erken Cumhuriyet dönemlerine ait, 1916-1935 yılları arasında verilen fetvaları içermektedir. Bu yüzden, sayılan dönemlerin tamamı açısından önemli bir bilgi kaynağıdır. Çalışmada, sözü edilen fetvalar üzerinden, Türkiye’nin Orta Karadeniz bölgesinde yer alan Tokat şehrinin hukuki hayatına dair bazı tespitlerde bulunulacaktır. Bu sırada, Osmanlı hukukunun en yerleşik kurumlarından biri olan fetvanın farklı dönemlerdeki görümleri ve sicill-i iftâ defterlerinin hukuk tarihi açısından kaynaklık değeri hakkında söz söylemek de mümkün olacaktır.