Giriş: Işıkla polimerize olan restoratif materyallerin diş hekimliğinde yer edinmesiyle birlikte kullanılan ışık kaynaklarının da önemi artmıştır. Reçine esaslı kompozitler, reçine modifiye cam iyonomer simanlar, kompomerler, fissür örtücüler, geçici dolgu materyalleri ve sayamadığımız birçok restoratif materyalin polimerizasyonu ışık ile sağlanmaktadır. Polimerizasyonun başlaması için bir başlatıcıya ihtiyaç vardır. Bu başlatıcıya fotoinitatör denir ve bu fotoinitatörlerin aktivasyonu için de ışık kaynağı gereklidir. Kullanılan ışık kaynağının fotoinitatörlerin absorbsiyon spekturumuna uygun olması gerekmektedir. Aksi takdirde spektral uyumsuzluk meydana gelecek ve bu uyumsuzluk durumunda yeterli düzeyde aktifleşemeyen fotoinitatörler polimerizasyon sürecini tam olarak gerçekleştiremeyecektir. Bu bağlamda diş hekimlerinin kullandıkları malzemelerin içeriklerine dikkat etmeleri, üreticilerin de malzemelerine dâhil ettikleri başlatıcıları belirtmeleri oldukça önemlidir. Çünkü polimerizasyon eksikliği, yapılan restorasyonun klinik başarısını olumsuz yönde etkiler. Yetersiz polimerizasyon aşınma direncinin düşük olmasına ve restorasyonun zayıf mekaniksel özellikler göstermesine neden olmaktadır. Ayrıca monomer yapının polimer yapıya dönüşümünün tam olarak gerçekleşememesi ile birlikte artık monomer miktarında belirgin bir artışın meydana gelmesi pulpa dokusu üzerinde toksik etkilerin oluşmasına sebep olabilmektedir.

Sonuç: Bu derleme çalışmamızda polimerizasyon sürecinden ve bu sürecin başlamasını sağlayan fotoinitatörlerden bahsedilecektir. Günümüz dolgu materyalleri içerisinde sıklıkla ihtiva eden başlatıcılardan olan kamforokinon, TPO (2,4,6-Trimethyl benzoyl diphenyl phosphine oxide), PPD (1-fenil-1,2-propandion) ve son zamanlarda yeni çıkan ve bazı ürünlerde bulunan Ivocerin®’in özellikleri anlatılacaktır. Bu fotoinitatörlerin absorbsiyon spektrumları ile tek ve çift pikli LED (light-emitting diode) ışık cihazlarının spektral aralıkları karşılaştırılıp, grafiksel olarak gösterilecektir.