Akademik Veri Yönetim Sistemi
VIII. Uluslararası Katılımlı Lizozomal Hastalıklar Kongresi, Bursa, Türkiye, 3 - 07 Mayıs 2023, ss.41
GİRİŞ: Sialidoz ve galaktosialidoz, NEU1 genindeki değişikliklerle ilişkili otozomal resesif geçişli lizozomal depo hastalıklarıdır. Klinik çok heterojen olup, başlangıç yaşı ve şiddetine göre alt tiplere ayrılırlar. İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Beslenme ve Metabolizma BD’da nöraminidaz eksikliği nedeni ile takip edilen 5 olgunun verilerini sunarak literatüre katkıda bulunmayı amaçladık.
OLGULAR: Konjenital sialidoz tanılı iki hasta nonimmün hidrops fetalis, kaba yüz görünümü, basık burun kökü, hidrosel, hepatomegali nedeni ile tetkik edilmişti. Fibroblastlarda nöraminidaz enzimi düşüklüğünün gösterilmesi ile tanı konulan Olgu 1, solunum yetmezliği nedeni ile 4 aylıkken kaybedilmişti. Olgu 2’nin tanısı NEU1 geninde daha önce bildirilmemiş olan homozigot c.997T>C mutasyonunun saptanması ile kesinleştirilmişti. Takipleri süresince noninvaziv solunum desteğinden ayrılamayan, çoklu eritrosit ve trombosit süspansiyonu, albumin desteği gereksinimi olan hastada kemik iliği transplantasyonu planlanmış ancak nakil uygulanamadan 9 aylıkken kaybedilmişti.
Yürümede güçlük, esansiyel tremor şikayetleri 17 yaşındayken başlayan ve progresyon gösteren kadın hastanın (olgu 3) göz muayenesinde bilateral konjenital katarakt ‘blue dot’ saptanmıştı. Genetik analizinde NEU1 geninde c.997T>C ve c.914G>A mutasyonları görülmesi ile sialidoz tanısı almıştı. Perampanel tedavisi sonrasında ataksisi belirgin azalarak, yardımsız yürüyebilir hale gelmişti.
Olgu 4: Galaktosialidoz tanılı iki hasta ilki doğumda normaldi ve 4. aydan sonra başlayan gelişme geriliği, kaba yüz görünümü, dizostozis multipleks, iletim tipi işitme kaybı ile tetkik edilmiş, 11 yaşındayken nefrotik düzeyde proteinürisi ve asiti gelişmişti. Olgu 5’in doğumdan itibaren başlayan gelişme geriliği mevcuttu, inguinal herni ve hidrosel nedeni ile opere olmuştu, hepatosplenomegali, kaba yüz, gelişme geriliği, faktör XI eksikliği mevcuttu.
İki hastanın da tanısı fibroblastlarda nöraminidaz ve nöraminidaz ve beta galaktozidaz enzim eksikliğinin gösterilmesi ile konmuştu.
SONUÇ: Nöraminidaz eksiklikleri geniş klinik spektrum gösteren nadir lizozomal hastalıklardır. Galaktosialidoz ve sialidoz tip I için tedavi çalışmaları umut vermektedir. Yeni vakaların literatüre kazandırılması ve hekimler arasında farkındalık oluşturulması hastalığın tanı ve tedavisinin geliştirilmesi için kıymetlidir.
INTRODUCTION: Sialidosis and galactosialidosis are autosomal recessive lysosomal storage diseases associated with changes in the NEU1 gene. The clinic is very heterogeneous and they are divided into subtypes according to age of onset and severity. We aimed to contribute to the literature by presenting the data of 5 cases followed due to neuraminidase deficiency at Istanbul University Faculty of Medicine, Department of Pediatric Nutrition and Metabolism.
CASES: Two patients diagnosed with congenital sialidosis were examined for nonimmune hydrops fetalis, rough facial appearance, flattened nasal root, hydrocele, and hepatomegaly. Case 1, diagnosed with low levels of neuraminidase enzyme in fibroblasts, died at the age of 4 months due to respiratory failure. The diagnosis of Case 2 was confirmed by the detection of a previously unreported homozygous c.997T>C mutation in the NEU1 gene. Bone marrow transplantation was planned for the patient, who could not be weaned off noninvasive respiratory support during his follow-up and required multiple erythrocyte and platelet suspensions and albumin support, but he died at the age of 9 months before the transplant could be performed.
Bilateral congenital cataract 'blue dot' was detected in the eye examination of the female patient (case 3), whose complaints of difficulty in walking and essential tremor started and progressed when she was 17 years old. He was diagnosed with sialidosis due to c.997T>C and c.914G>A mutations in the NEU1 gene in his genetic analysis. After perampanel treatment, his ataxia decreased significantly and he was able to walk without assistance.
Case 4: The first of two patients diagnosed with galactosialidosis was normal at birth and was examined with developmental delay, coarse facial appearance, dysostosis multiplex, and conductive hearing loss that started after the 4th month. Nephrotic level proteinuria and ascites developed when he was 11 years old. Case 5 had developmental delay starting from birth, was operated on due to inguinal hernia and hydrocele, had hepatosplenomegaly, coarse face, developmental delay, and factor XI deficiency.
The diagnosis of both patients was made by demonstrating neuraminidase and beta-galactosidase enzyme deficiency in fibroblasts.
CONCLUSION: Neuraminidase deficiencies are rare lysosomal diseases with a wide clinical spectrum. Treatment studies for galactosialidosis and sialidosis type I are promising. Introducing new cases to the literature and raising awareness among physicians is important for improving the diagnosis and treatment of the disease.